پیرترین و قدیمی ترین عودساز حرم رضوی
عود گردانی یکی از نمادهای خاص اماکن متبرکه است و از زیباترین مراسم ها به شمار می آید. خوشبو کردن و معطر کردن فضای اماکن متبرکه به خصوص در حرم رضوی برعهده خادمان خاص حرم است. شاید خیلی از ما در حین زیارت در حرم هشتمین اختر تباناک آسمان ولایت و امامت، عود گردان ها را دیده باشیم، اما هیچوقت کسی که این عودها را آماده می کند، ندیده باشیم. عودساز حرم پیرمردی مهربان است که در اتاقی کوچک در صحن کوثر، به نام اتاق زغال آنها را آماده می کند.
آقای احمد مقصودی، 65 سال سن دارد. متولد مشهد است و اصالتش به روستای سنگ آتش برمی گردد. او شصت و پنج سال سن دارد. در شش سالگی، پدر و مادرش از هم جدا شدند و او به همراه مادر و اقوام مادری اش به نجف کوچ می کند. مادر با کارگری هزینه های زندگی را تامین می کرد. فرد خیری، احمد آقا را در 13 سالگی، به حرم مولای متقیان علی(ع) معرفی کرد تا در حرم حیدرکرار، خدمت کند. بیست سالی در حرم امام علی(ع) به عنوان خادم مشغول به کار بود. از این روزها با عشق صحبت می کند. یکی از شیرین ترین خاطراتی که بیان می کند درمورد این است که ساعت نه هر شب، امام خمینی و فرزندش آقا مصطفی به حرم امام علی(ع) می آمدند و بعد از نماز و زیارت، ساعت 10-11 به خانه برمی گشتند. از خاطرات شیرین دیگر او می توان رفتن به مکه ،با پای پیاده را عنوان کرد که چند بار این کار را انجام داده و به حج تمتع مشرف شده است.
از آنجایی که حاج آقا مقصودی تابعیت ایرانی داشت، بعد از شروع جنگ تحمیلی دستگیر شد و در زندان های بعثی به جرم مشکوک بودن به جاسوسی، شکنجه های شدیدی شد. وقتی کمرش در زیر شکنجه شکست، او را به اصفهان تبعید کردند. خانواده پدری اش برای دیدنش به اصفهان آمدند و با ضمانت او را به مشهد منتقل کردند. با رفتن به مشهد، آقای رضوانی یکی ازمسئولان و خادمان وقت حرم امام رضا(ع) او را شناخت و با دادن نامه ای، او را که خدمت صادقانه در حرم مولای متقیان داشت، به حرم رضوی دعوت کرد.
احمدآقا سی و دو سالی است در حرم رضوی خدمت می کند و از پیران دوست داشتنی و محبوب همه است. او در اتاقی کوچک به نام اتاق زغال در صحن کوثر، حرم امام رضا(ع) مشغول به خدمت است.هفت صبح تا هفت غروب در این اتاق فعالیت می کند. آرامشی که او در این اتاق تجربه می کند، بسیار دلنشین است. او را به عنوان قدیمی ترین، پیرترین و تنها عود ساز حرم رضوی می شناسند. کار اصلی او این است در اتاق زغال، زغال ها را شعله ور نگه می دارد تا در مراسم ها، اعیاد، وفات، حضور مهمانان ویژه ایرانی و خارجی، مسئولان، جشن تکلیفی ها و... مواد لازم عود سوز را برای استقبال از افرادی که ذکر شد، آماده کند.
او در عود سوز به مقدار لازم زغال می ریزد، سپس در درون آن به میزان مناسب عود، عنبر، اسپند و... می ریزد. خودش می گوید شاید کارش ساده به نظر آید اما اگر کمی از مواد کم و زیاد شود، بوی مطبوع به مشام نخواهد رسید و خیلی زود، زغال خاموش می شود و به اصطلاح خفه می کند. او به خیلی از جوان ها کارش را یاد داد، اما در حرم رضوی هیچ کسی نمی تواند به مهارت او، عودسوز را آماده مراسم ها و استقبال از مهمان آستان قدس کند.
گفتگو: آزاده بهرامی
نوشتن دیدگاه